Γεύσεις από το παρελθόν…….
Στις αρχές του 1863, ο Νίκος Κάσσαρης κατέφθασε στο χωριό της Παλιάς Περίθειας μετά από ένα πενταετές ταξίδι στην Αμερική. Νεαρός τότε επέστρεψε στο ενετικό αυτό χωριό, το αρχαιότερο της Κέρκυρας τα σπίτια του οποίου ακόμα έσφυζαν από ζωή. Για τα δεδομένα της εποχής ένα τόσο μεγάλο ταξίδι ήταν σπάνιο για τον οποιονδήποτε, όμως ο Νίκος με τη βοήθεια της οικογένειάς του πραγματοποίησε αυτό του το όνειρο. Φθάνοντας στο χωριό και έχοντας γνώσεις και εικόνες άλλων τόπων άρχισε να κερδίζει την αγάπη και την συμπάθεια των συγχωριανών του.
Αποφασίζοντας να μείνει στο χωριό μετέτρεψε το πατρικό του σε καφενείο - μεζεδοπωλείο το οποίο ήταν και εφοδιασμένο με όλα τα απαραίτητα είδη μπακαλικής. Επίσης στο ισόγειο του καταστήματος έφτιαξε εργαστήριο όπου παρασκεύαζε τζιντζεράδα, (ginger beer) μπύρα και σουμάδα (χυμό από αμύγδαλο).Γρήγορα έγινε το στέκι των κατοίκων, το σημείο συνάντησης οπού μαζεύονταν για να πιούν το ποτό τους, να συζητήσουν μεταξύ τους και με τον ίδιο και να αγοράσουν τα απαραίτητα είδη για το νοικοκυριό τους.
Παράλληλα άρχισε να ασχολείται με τα κοινά, βάζοντας υποψηφιότητα για την προεδρία του χωριού. Εκλέχθηκε και η θητεία του κράτησε περίπου σαράντα χρόνια, καθώς ήταν αγαπητός από όλους τους συγχωριανούς του και βοηθούσε όπου υπήρχε ανάγκη. Έκανε οικογένεια και απέκτησε δύο γιούς και μια κόρη, τον Αλκίνοο τον Γεράσιμο και την Σταματέλα.
Ο Αλκίνοος ήταν δίπλα του από μικρό παιδάκι και ο πατέρας του τον προετοίμαζε να αναλάβει την διαχείριση του μαγαζιού, κάτι που συνέβη λίγα χρόνια αργότερα.
Το μαγειρείο του Αλκίνοου ήταν πάντα γεμάτο κόσμο. Σε κάποια τραπεζάκια οι πιο καλλίφωνοι σιγοτραγουδούσαν ενώ σε άλλα έπαιζαν χαρτιά.